Het evenwichtsorgaan is een complex orgaan dat bestaat uit een vijftal holtes:
- Drie halfcirkelvormige kanalen: deze geven informatie over draaibewegingen van het hoofd.
- Ovalen zakje of utriculus.
- Ronde zakje of sacculus: deze geeft samen met de utriculus informatie over de stand van het hoofd ten opzichte van de zwaartekracht.
De evenwichtsorganen werken sterk samen met de ogen en zijn ook afhankelijk van een goede functie van de nek.
Klachten
Vooral een acute aandoening van een van de evenwichtsorganen leidt tot heftige duizeligheid met misselijkheid en braken. Vaak ziet men daarbij de omgeving draaien. De klachten kunnen minuten tot uren duren waarna spontaan herstel optreedt.
Oorzaken
Stoornissen in het evenwichtsorgaan kunnen ontstaan door virale of bacteriële ontstekingen, verwondingen zoals kneuzing, bloeding of schedelbreuk of door een bloedpropje in de vaten die het evenwichtsorgaan van bloed voorzien.
Behandeling
De behandeling van een aandoening aan het evenwichtsorgaan is afhankelijk van de oorzaak. Als het bijvoorbeeld gaat om een bacteriële infectie kunnen antibiotica voorgeschreven worden. Sommige virale vormen gaan vanzelf over en bij sommige oorzaken kan fysiotherapie helpen. Als de oorzaak niet duidelijk is dan kan soms de duizeligheid verminderd worden door het gebruik van medicijnen.
Ziekte van Ménière
De Ziekte van Ménière kenmerkt zich door een drietal symptomen: aanvallen van draaiduizelingen, oorsuizen (tinnitus) en gehoorverlies. Pas als alle drie de symptomen aanwezig zijn en er is geen andere oorzaak te vinden voor de klachten, dan wordt de diagnose Ziekte van Ménière gesteld. Bijkomende klachten die kunnen voorkomen zijn misselijkheid en braken. Bij het lopen kan een gevoel van vallen optreden of men valt daadwerkelijk. Bij onderzoek kunnen onwillekeurige oogbewegingen gezien worden en bij het lopen ontstaat een afwijking naar de kant van het aangedane oor.
De precieze oorzaak van de ziekte is nog niet bekend. Waarschijnlijk is sprake van ophoping van de vloeistof (endolymfe) die zich in de binnenste ruimte van het slakkenhuis bevindt. Een scheurtje in de dunne wand tussen deze endolymfatischeruimte en de ruimte erom heen (gevuld met de vloeistof perilymfe) leidt tot vermenging van deze vloeistoffen en kan een aanval geven.
Aangezien de oorzaak van de ziekte niet bekend is, is er nog geen afdoende behandeling. In de meeste Europese landen bestaat de behandeling uit aanpassingen van de levensstijl waarbij het vermijden van grote spanningen centraal staat. Daarnaast kunnen medicijnen tegen duizeligheid worden voorgeschreven, kan geprobeerd worden de gehoorproblemen te verhelpen door middel van een hoortoestel en kan een prismabril worden gedragen.
